[SF]Bambola:Teddy
Bear[JackJae][Part5]
Jackson x Youngjae
NC-18+
ริมฝีปากของพวกเรายังไม่ได้ละออกจากกันเลย
หลังจากที่ประตูห้องนอนถูกปิดลง ยองแจก็ปล่อยให้ถูกอย่างเป็นไปอย่างเรียบง่ายและตามสัญชาตญาณ..
“อ๊ะ..อื้ม..”
ฝ่ามืออุ่นสอดเข้ามาใต้เสื้อยืดแขนยาว
ปลายนิ้วของมันสัมผัสลงเบาๆที่เนินอกภายใต้เนื้อผ้า ยองแจแอ่นรับสัมผัสอย่างจำยอม
พยายามตอบสนองการกระทำของอีกฝ่ายตามที่ร่างกายของพวกเรากำลังเรียกร้อง..
เพราะว่านี่เป็นครั้งแรก..
ทั้งของยองแจและของแจ็คสัน..
“ชอบ..
หรือเปล่าครับ?”
เจ้าหมีตัวโตถามเสียงแผ่ว
มองเสี้ยวหน้าของคนที่หลับตาพริ้มแล้วพยักหน้าออกมา แจ็คสันลอบยิ้ม
กดปลายนิ้วลงอย่างนุ่มนวล อ่อนโยน แม้จะกำลังกระทำการอย่างเนิบช้า
แต่ภายในร่างกายกลับร้อนรุ่มไปหมด
ถึงแม้จะไม่เคยรู้ว่าก่อนว่าการทำรักกับใครสักคนเป็นยังไง..
แต่เมื่ออยู่ใกล้ๆคนที่รัก.. อะไรๆมันก็ขยับไปเองอย่างที่ไม่เคยเป็น
ทั้งริมฝีปากที่กำลังป้อนจูบหวานๆ
หรือแม้กระทั้งปลายนิ้วที่กดย้ำไปทุกพื้นที่ รอบขบจูบตามลำคอ
ตีตราจองราวกับร่างทั้งร่างที่แสนจะหอมหวานนี้เป็นของเขา..
แจ็คสันชอบความรู้สึกแบบนี้
ยามที่เรือนกายของเราสัมผัสกัน ความลุ่มร้อนในอกข้างซ้ายมันก็ทำงานอย่างหนักหน่วง
ปลดปล่อยตัวตนอีกหนึ่งตัวตนของเขาให้ออกมา..
“อ๊ะ.. อ๊า..
แจ็คสัน”
ยองแจครางลั่นเรียกชื่ออีกฝ่ายยามที่ปลายลิ้นร้อนโลมเลียบริเวณยอดอก
เสื้อยืดแขนยาวถูกถอดออกไปตอนไหนคนตัวอวบไม่ค่อยจะแน่ใจนัก
ตอนนี้หูของเขาได้ยินแต่เพียงเสียงของริมฝีปากกำลังดูดกลืนส่วนอ่อนไหวบริเวณอกของเขาอย่างน่าอับอาย
ยิ่งปลายลิ้นบดขยี้เบาๆ ยองแจก็ถึงกับลำตัวกระตุกเกร็งขนลุกชันไปทั้งร่าง
แจ็คสันกำลังปล่อยตัวไปตามอารมณ์
ดวงตาคมที่ตวัดมองเขาตอนนี้อย่างกับเป็นคนละคนกับเจ้าหมีจอมซื่อนั่น..
สายตาร้อนแรงและไม่ต่างอะไรจากการกระทำที่เจ้าตัวกำลังทำอยู่..
แค่เพียงบอกว่าเวลาอยู่ใกล้เขารู้สึกยังไงให้ทำออกไปแบบนั้น..
หมอนี่ก็ทำมันออกมาได้ดีกว่าที่คาดไว้มากโข..
ถ้าไม่ติดว่าแจ็คสันเป็นมนุษย์ครึ่งคนครึ่งหมีแบบนี้..
ยองแจก็คงจะแอบคิดไปนานแล้วว่าคนตรงหน้าเขาคงเป็นคาสโนว่าไม่ต่างอะไรกับ อิม
แจบอม..
ไม่ว่าจะด้วยรูปร่าง หน้าตา
หรือแม้แต่ความช่ำช่องของมือไม้ที่ดูลื่นไหลไปเสียหมด..
ทำเอามนุษย์ที่ดูน่าจะเชี่ยวชาญกว่าอย่างเขากลายเป็นลูกไก่น้อยๆในกำมือไปเลย..
“อึก.. อื๊อ..
ฮึก.. พอ..พอแล้ว.. แฮ่ก..”
แค่ถูกกระตุ้นส่วนหน้าภายใต้กางเกงก็คับพองโป่งนูนขึ้นจนริ่มอึดอัด
มันแข็งตัวทิ่มอยู่ตรงหน้าขาของคนตัวโตกว่า แจ็คสันดูจะสนอกสนใจมันมากเป็นพิเศษ
เพราะยิ่งกระตุ้นยองแจมากขึ้นเท่าไหร่ส่วนนั้นก็จะยิ่งขยายตัวมากขึ้นเท่านั้น
น้ำปริ่มใสเปรอะตรงกลางกางเกงยีนส์ตัวเก่งจนเป็นคราบเลอะ
และด้วยความอยากรู้อยากเห็น ฝ่ามืออุ่นก็เลื่อนไปปลดกระดุมกางเกงยีนส์ของอีกฝ่าย
รูดซิบลงอย่างเบามือ อาศัยจังหวะที่เจ้านายตัวนุ่มกำลังหอบตัวโย
ดึงรั้งกางเกงรวมถึงชั้นในไปกองไว้ใต้หัวเข่า
“อ๊ะ..”
ร่างที่กำลังควบคุมลมหายใจของตัวเองถึงกลับเบิกตาขึ้น
ขาขาวหนีบเข้าหากันเพราะรู้สึกอับอาย
ยิ่งเจ้าหมีตรงหน้ากำลังทำท่าสนใจอย่างไม่รู้เดียงสานั่น ยองแจก็ยิ่งหน้าเห่อร้อนไปหมด..
“จะ..จะทำอะไร”
ถามออกไปด้วยหัวใจที่กำลังเต้นระส่ำ
แจ็คสันเงยหน้าขึ้นมามองใบหน้าของเขาก่อนจะเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงแหบพร่า..
“ยองแจกำลังอึดอัดใช่มั้ย..”
ส่วนเขาก็พยักหน้าตอบช้าๆ..
“ผมเองก็อึดอัดเหมือนกัน..ยองแจบอกผมได้มั้ยว่าทำยังไงถึงจะหายอึดอัด..?”
พอได้ยินแบบนั้นจากหน้าที่ร้อนอยู่แล้วก็ร้อนขึ้นไปอีก
ยองแจยกมือขึ้นมาปิดหน้า
รู้สึกเกลียดความไร้เดียงสาของอีกฝ่ายที่อยู่ๆก็กลับมาทั้งที่ก่อนหน้านี้ดูจะเชี่ยวชาญแท้ๆ..
“คะ..คิดเอาเองสิ..
ฉัน.. ฉัน..”
ทั้งปากทั้งมือสั่นไปหมดเพราะความตื่นเต้น
ขาขาวค่อยๆแยกออกจากันอีกครั้ง
แอ่นสะโพกขึ้นเชิญชวนทั้งที่ไม่ยอมเอามือออกจากใบหน้าที่กำลังร้อนของตัวเอง
และการกระทำแบบนั้นก็ทำเอาร่างหนาถึงกลับกลืนน้ำลายลงคออย่างอดไม่ได้
ปลายนิ้วเรียวลองกดเบาๆที่ส่วนปลายแกนกายของอีกฝ่าย พอได้ยินเสียงลมหายใจของเจ้านายตัวนุ่มสะดุดไปเล็กน้อย
แจ็คสันก็ยิ่งได้ใจ..
มือใหญ่เลื่อนไปกอบกุมส่วนที่กำลังแข็งยืนเอาไว้
รูดขึ้นลงช้าๆเนิบนาบ
“อ๊ะ..อื๊อ..
อื๊อ..”
ยองแจกัดปากตัวเองส่งเสียงออกมาจากจมูก
ฝ่ามือแยกออกไปคนละฝั่งจิกปลายนิ้วระบายอารมณ์ลงกับหมอนที่รองอยู่บนหัว
ยิ่งอีกฝ่ายขยับฝ่ามือเร็วขึ้น
ร่างอวบก็กระตุกสะโพกของตัวเองเด้งรับโดยที่ไม่รู้ตัว..
“อ๊า..เร็ว.. อ๊ะ..
เร็วอีก..”
สมองเหมือนหยุดทำงานไปชั่วขณะ
เสียงชื้นแฉะจากฝ่ามือที่กำลังขยับรูด
ดวงตาตี่เหลือกขึ้นด้านบนเมื่อใกล้ถึงจุดสิ้นสุด ยิ่งปลายนิ้วโป้งของคนตรงหน้ากดคลึงส่วนปลายให้ไปพร้อมๆกับนิ้วอื่นๆที่กำลังรูดรั้ง.. ขาเรียวสวยจิกเกร็ง
มือทั้งสองข้างขย้ำลงบนหมอนจนมันแทบจะขาดติดมือ..
ก่อนที่ของเหลวอุ่นร้อนจะปลดปล่อยออกมาจนเลอะฝ่ามือของร่างหนาเต็มไปหมด..
“นี่..! อย่ากินนะ!!”
และก็ร้องห้ามแทบไม่ทันเมื่ออีกฝ่ายยกฝ่ามือตวัดของเหลวสีขุ่นขึ้นชิม..
“รสชาติของยองแจ..
อ่า.. รสชาติดีจังนะครับ”
แจ็คสันยกยิ้มเขามันใจว่าตัวเองเป็นทั้งพ่อครัวและนักชิมที่ดีพอตัว
แม้จะไม่รู้ว่าคำพูดของตัวเองกำลังทำให้อีกฝ่ายถึงกับเอาหน้าซุกลงกับหมอนด้วยความอับอายก็ตาม
“เจ้าหมีบ้าเอ้ย..”
ร่างขาวอวบพึมพำ
ดวงตาตี่ตวัดมองคนที่พึ่งจะคลายความอึดอัดให้เขาทางห่างตา
แจ็คสันเองก็ดูจะอึดอัดมากไม่แพ้กัน
ยิ่งไอส่วนที่มันคับแน่นอยู่ใต้กางเกงยางยืดนั่นอีก
“มานี่หน่อยสิ..”
เสียงหวานร้องเรียกมนุษย์หมีตัวโตอย่างออดอ้อนตบพื้นที่ข้างเตียงให้อีกฝ่ายที่ยังใส่เสื้อผ้าครบทุกชิ้นให้มานอนข้างๆ
แจ็คสันทำตามอย่างว่าง่าย พอล้มตัวลงนอนปุ๊ปร่างของคนตัวอวบก็ขึ้นมาค่อมทับบนตัวของเขาปั๊ป
ยองแจก้มกน้าลงจูบที่ริมฝีปากหยักทันที
อารมณ์ในกายยังไม่มอดลงเสียทีเดียวและเขาก็ควรจะสานต่อมันให้ถึงจุดสิ้นสุดนั้น..
“อื้ม..”
มือเล็กจัดการปลดกระดุมเสื้อของอีกฝ่ายออกอย่างเชื่องช้า
ไล่ริ้มฝีปากไปตามซอกคอและแผ่นอก
ถึงแม้จะไม่ได้ชำนาญมากมายนักแต่มันก็เร้าอารมณ์คนที่อยู่ใต้ร่างได้เป็นอย่างดี
“อ๊า.. ยองแจ..”
แจ็คสันครางเสียงแหบเมื่อมือสวยลูบไล้หน้าท้องแข็งเป็นลอน
ก่อนที่มือที่แสนซุกซนนั่นจะผลุบหายเข้าไปใต้กางเกงตัวที่เขากำลังสวมใส่
ยองแจยิ้มยั่วแม้จะแอบหวั่นใจในขนาดของสิ่งที่ตัวเองกำลังจับต้องอยู่ก็ตาม..
สมกับเป็นตุ๊กตาหมีจริงๆนั่นแหละแจ็คสัน..
“อื๊อ.. ยองแจ..
มัน.. อ๊า..”
ฝ่ามือขาวขยับจัดการส่วนนั้นช้าๆ
ก่อนจะผละมือออกแล้วเปลี่ยนมาถอดกางเกงที่อีกฝ่ายกำลังสวมใส่อยู่แทนเพราะรู้สึกไม่ถนัด
แกนกายใหญ่โตโผล่พ้นออกมาจากเนื้อผ้า ยองแจสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆเขาต้องพยายามตระเตรียมตัวเองให้ไม่รู้สึกเจ็บมาก..
แม้จะไม่เคยไม่ประสบการณ์เลย แต่ก็ใช่ว่าจะไม่รู้วิธีการว่าควรจะทำยังไง..
“ยองแจ..”
ดวงตาของมนุษย์หมีเบิกขึ้น
ความรู้สึกหวิวที่ช่องท้องทำให้เขารู้สึกปั่นป่วน ยามที่ปลายลิ้นนุ่มนิ่มแตะลงบนส่วนกลางลำตัว
แจ็คสันครางรับ มองภาพตรงหน้าอย่างไม่ว่างตา
ยิ่งตอนที่อีกฝ่ายครอบริมฝีปากลงมารูดรั้ง
หัวใจของเขาก็ยิ่งกระตุกเต้นรัวไม่เป็นจังหวะ ความรู้สึกดีล้นปรี่ไปทั่วร่างกาย โพรงปากอ่อนนุ่มกำลังทำให้แจ็คสันเป็นบ้า
และเมื่อเห็นสมควรยองแจก็ผละริมฝีปากของตัวเองออกไป..
“อื้ม.. ยองแจ..”
ก่อนที่ร่างกายขาวอวบจะค่อยๆกดสะโพกของตัวเองลงมาที่ส่วนนั้นของเขา..
“อ๊ะ..เจ็บ..!”
ริมฝีปากอิ่มถูกขบกัดจากเจ้าของร่างจนมันขึ้นสีช้ำ
ยองแจผ่อนลมหายใจพยายามทิ้งตัวลงไปแต่ดูเหมือนจะไม่สำเร็จ
ร่างกายมันรู้สึกเจ็บและเกร็งเกินกว่าจะรับสิ่งใด
ถึงขนาดพยายามฝืนเข้าไปมันก็เข้าไปไม่ได้ทั้งหมด..
“ฮะ.. อื๊อ..
โอ้ย..”
ห่างตามีน้ำสีใสไหลเอ่อออกมาอย่างน่าสงสาร
แจ็คสันที่นอนอยู่ข้างใต้ถึงกับทนไม่ไหว
ร่างหนาลุกขึ้นมานั่งไล่จูบซับน้ำตาบนพวงแก้มเนียน
แม้ไม่รู้ว่าตัวเองสมควรจะทำวิธีใด
แต่ริมฝีปากหยักก็เอาแต่ไล่จูบทำให้ยองแจรู้สึกผ่อนคลาย
ฝ่ามืออุ่นทั้งลูบทั้งคลึงบนเวณเนื้อนิ่ม เบี่ยงเบนความสนใจให้ร่างบอบบางเลิกเกร็ง
จนอะไรๆสามารถสอดใส่เข้าไปได้ทั้งหมด..
“อ๊า..”
“อื้ม..”
เสียงครางในลำคอดังประสานออกมาเบาๆ
เมื่อคนด้านบนเริ่มขยับ
ร่างนุ่มนิ่มขย่มสะโพกในขณะที่ริมฝีปากยังจูบกับอีกฝ่ายไปด้วย มือบางโอบรั้งรอบคอคนตรงหน้าเอาไว้
ปลายลิ้นแตะสัมผัสกันอย่างเชื่องช้าตราบจนแลกอากาศกันอย่างพอใจพวกเราก็ค่อยๆผละริมฝีปากออกจากกัน..
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น