[NC-18+][SF]Bambola:Teddy Bear[JackJae][Part5]

[SF]Bambola:Teddy Bear[JackJae][Part5]

Jackson x Youngjae

NC-18+

          ริมฝีปากของพวกเรายังไม่ได้ละออกจากกันเลย หลังจากที่ประตูห้องนอนถูกปิดลง ยองแจก็ปล่อยให้ถูกอย่างเป็นไปอย่างเรียบง่ายและตามสัญชาตญาณ..

            “อ๊ะ..อื้ม..”

            ฝ่ามืออุ่นสอดเข้ามาใต้เสื้อยืดแขนยาว ปลายนิ้วของมันสัมผัสลงเบาๆที่เนินอกภายใต้เนื้อผ้า ยองแจแอ่นรับสัมผัสอย่างจำยอม พยายามตอบสนองการกระทำของอีกฝ่ายตามที่ร่างกายของพวกเรากำลังเรียกร้อง..

            เพราะว่านี่เป็นครั้งแรก.. ทั้งของยองแจและของแจ็คสัน..

            “ชอบ.. หรือเปล่าครับ?”

            เจ้าหมีตัวโตถามเสียงแผ่ว มองเสี้ยวหน้าของคนที่หลับตาพริ้มแล้วพยักหน้าออกมา แจ็คสันลอบยิ้ม กดปลายนิ้วลงอย่างนุ่มนวล อ่อนโยน แม้จะกำลังกระทำการอย่างเนิบช้า แต่ภายในร่างกายกลับร้อนรุ่มไปหมด ถึงแม้จะไม่เคยรู้ว่าก่อนว่าการทำรักกับใครสักคนเป็นยังไง.. แต่เมื่ออยู่ใกล้ๆคนที่รัก.. อะไรๆมันก็ขยับไปเองอย่างที่ไม่เคยเป็น

            ทั้งริมฝีปากที่กำลังป้อนจูบหวานๆ หรือแม้กระทั้งปลายนิ้วที่กดย้ำไปทุกพื้นที่ รอบขบจูบตามลำคอ ตีตราจองราวกับร่างทั้งร่างที่แสนจะหอมหวานนี้เป็นของเขา..

แจ็คสันชอบความรู้สึกแบบนี้ ยามที่เรือนกายของเราสัมผัสกัน ความลุ่มร้อนในอกข้างซ้ายมันก็ทำงานอย่างหนักหน่วง ปลดปล่อยตัวตนอีกหนึ่งตัวตนของเขาให้ออกมา..

            “อ๊ะ.. อ๊า.. แจ็คสัน” 

            ยองแจครางลั่นเรียกชื่ออีกฝ่ายยามที่ปลายลิ้นร้อนโลมเลียบริเวณยอดอก เสื้อยืดแขนยาวถูกถอดออกไปตอนไหนคนตัวอวบไม่ค่อยจะแน่ใจนัก ตอนนี้หูของเขาได้ยินแต่เพียงเสียงของริมฝีปากกำลังดูดกลืนส่วนอ่อนไหวบริเวณอกของเขาอย่างน่าอับอาย ยิ่งปลายลิ้นบดขยี้เบาๆ ยองแจก็ถึงกับลำตัวกระตุกเกร็งขนลุกชันไปทั้งร่าง แจ็คสันกำลังปล่อยตัวไปตามอารมณ์ ดวงตาคมที่ตวัดมองเขาตอนนี้อย่างกับเป็นคนละคนกับเจ้าหมีจอมซื่อนั่น..

            สายตาร้อนแรงและไม่ต่างอะไรจากการกระทำที่เจ้าตัวกำลังทำอยู่..

            แค่เพียงบอกว่าเวลาอยู่ใกล้เขารู้สึกยังไงให้ทำออกไปแบบนั้น.. หมอนี่ก็ทำมันออกมาได้ดีกว่าที่คาดไว้มากโข..

            ถ้าไม่ติดว่าแจ็คสันเป็นมนุษย์ครึ่งคนครึ่งหมีแบบนี้.. ยองแจก็คงจะแอบคิดไปนานแล้วว่าคนตรงหน้าเขาคงเป็นคาสโนว่าไม่ต่างอะไรกับ อิม แจบอม..

           

ไม่ว่าจะด้วยรูปร่าง หน้าตา หรือแม้แต่ความช่ำช่องของมือไม้ที่ดูลื่นไหลไปเสียหมด..

            ทำเอามนุษย์ที่ดูน่าจะเชี่ยวชาญกว่าอย่างเขากลายเป็นลูกไก่น้อยๆในกำมือไปเลย..

            “อึก.. อื๊อ.. ฮึก.. พอ..พอแล้ว.. แฮ่ก..”

            แค่ถูกกระตุ้นส่วนหน้าภายใต้กางเกงก็คับพองโป่งนูนขึ้นจนริ่มอึดอัด มันแข็งตัวทิ่มอยู่ตรงหน้าขาของคนตัวโตกว่า แจ็คสันดูจะสนอกสนใจมันมากเป็นพิเศษ เพราะยิ่งกระตุ้นยองแจมากขึ้นเท่าไหร่ส่วนนั้นก็จะยิ่งขยายตัวมากขึ้นเท่านั้น น้ำปริ่มใสเปรอะตรงกลางกางเกงยีนส์ตัวเก่งจนเป็นคราบเลอะ และด้วยความอยากรู้อยากเห็น ฝ่ามืออุ่นก็เลื่อนไปปลดกระดุมกางเกงยีนส์ของอีกฝ่าย รูดซิบลงอย่างเบามือ อาศัยจังหวะที่เจ้านายตัวนุ่มกำลังหอบตัวโย ดึงรั้งกางเกงรวมถึงชั้นในไปกองไว้ใต้หัวเข่า

  

          “อ๊ะ..”

            ร่างที่กำลังควบคุมลมหายใจของตัวเองถึงกลับเบิกตาขึ้น ขาขาวหนีบเข้าหากันเพราะรู้สึกอับอาย ยิ่งเจ้าหมีตรงหน้ากำลังทำท่าสนใจอย่างไม่รู้เดียงสานั่น ยองแจก็ยิ่งหน้าเห่อร้อนไปหมด..

            “จะ..จะทำอะไร”

            ถามออกไปด้วยหัวใจที่กำลังเต้นระส่ำ แจ็คสันเงยหน้าขึ้นมามองใบหน้าของเขาก่อนจะเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงแหบพร่า..

            “ยองแจกำลังอึดอัดใช่มั้ย..”

            ส่วนเขาก็พยักหน้าตอบช้าๆ..

            “ผมเองก็อึดอัดเหมือนกัน..ยองแจบอกผมได้มั้ยว่าทำยังไงถึงจะหายอึดอัด..?”

            พอได้ยินแบบนั้นจากหน้าที่ร้อนอยู่แล้วก็ร้อนขึ้นไปอีก ยองแจยกมือขึ้นมาปิดหน้า รู้สึกเกลียดความไร้เดียงสาของอีกฝ่ายที่อยู่ๆก็กลับมาทั้งที่ก่อนหน้านี้ดูจะเชี่ยวชาญแท้ๆ..

            “คะ..คิดเอาเองสิ.. ฉัน.. ฉัน..”

            ทั้งปากทั้งมือสั่นไปหมดเพราะความตื่นเต้น ขาขาวค่อยๆแยกออกจากันอีกครั้ง แอ่นสะโพกขึ้นเชิญชวนทั้งที่ไม่ยอมเอามือออกจากใบหน้าที่กำลังร้อนของตัวเอง และการกระทำแบบนั้นก็ทำเอาร่างหนาถึงกลับกลืนน้ำลายลงคออย่างอดไม่ได้ ปลายนิ้วเรียวลองกดเบาๆที่ส่วนปลายแกนกายของอีกฝ่าย พอได้ยินเสียงลมหายใจของเจ้านายตัวนุ่มสะดุดไปเล็กน้อย แจ็คสันก็ยิ่งได้ใจ..

            มือใหญ่เลื่อนไปกอบกุมส่วนที่กำลังแข็งยืนเอาไว้ รูดขึ้นลงช้าๆเนิบนาบ

            “อ๊ะ..อื๊อ.. อื๊อ..”

            ยองแจกัดปากตัวเองส่งเสียงออกมาจากจมูก ฝ่ามือแยกออกไปคนละฝั่งจิกปลายนิ้วระบายอารมณ์ลงกับหมอนที่รองอยู่บนหัว ยิ่งอีกฝ่ายขยับฝ่ามือเร็วขึ้น ร่างอวบก็กระตุกสะโพกของตัวเองเด้งรับโดยที่ไม่รู้ตัว..

            “อ๊า..เร็ว.. อ๊ะ.. เร็วอีก..”

            สมองเหมือนหยุดทำงานไปชั่วขณะ เสียงชื้นแฉะจากฝ่ามือที่กำลังขยับรูด ดวงตาตี่เหลือกขึ้นด้านบนเมื่อใกล้ถึงจุดสิ้นสุด ยิ่งปลายนิ้วโป้งของคนตรงหน้ากดคลึงส่วนปลายให้ไปพร้อมๆกับนิ้วอื่นๆที่กำลังรูดรั้ง.. ขาเรียวสวยจิกเกร็ง มือทั้งสองข้างขย้ำลงบนหมอนจนมันแทบจะขาดติดมือ..

            ก่อนที่ของเหลวอุ่นร้อนจะปลดปล่อยออกมาจนเลอะฝ่ามือของร่างหนาเต็มไปหมด..

            “นี่..! อย่ากินนะ!!”

            และก็ร้องห้ามแทบไม่ทันเมื่ออีกฝ่ายยกฝ่ามือตวัดของเหลวสีขุ่นขึ้นชิม..

            “รสชาติของยองแจ.. อ่า.. รสชาติดีจังนะครับ”

            แจ็คสันยกยิ้มเขามันใจว่าตัวเองเป็นทั้งพ่อครัวและนักชิมที่ดีพอตัว แม้จะไม่รู้ว่าคำพูดของตัวเองกำลังทำให้อีกฝ่ายถึงกับเอาหน้าซุกลงกับหมอนด้วยความอับอายก็ตาม

            “เจ้าหมีบ้าเอ้ย..”

            ร่างขาวอวบพึมพำ ดวงตาตี่ตวัดมองคนที่พึ่งจะคลายความอึดอัดให้เขาทางห่างตา แจ็คสันเองก็ดูจะอึดอัดมากไม่แพ้กัน ยิ่งไอส่วนที่มันคับแน่นอยู่ใต้กางเกงยางยืดนั่นอีก

            “มานี่หน่อยสิ..”

            เสียงหวานร้องเรียกมนุษย์หมีตัวโตอย่างออดอ้อนตบพื้นที่ข้างเตียงให้อีกฝ่ายที่ยังใส่เสื้อผ้าครบทุกชิ้นให้มานอนข้างๆ แจ็คสันทำตามอย่างว่าง่าย พอล้มตัวลงนอนปุ๊ปร่างของคนตัวอวบก็ขึ้นมาค่อมทับบนตัวของเขาปั๊ป ยองแจก้มกน้าลงจูบที่ริมฝีปากหยักทันที อารมณ์ในกายยังไม่มอดลงเสียทีเดียวและเขาก็ควรจะสานต่อมันให้ถึงจุดสิ้นสุดนั้น..

            “อื้ม..”

            มือเล็กจัดการปลดกระดุมเสื้อของอีกฝ่ายออกอย่างเชื่องช้า ไล่ริ้มฝีปากไปตามซอกคอและแผ่นอก ถึงแม้จะไม่ได้ชำนาญมากมายนักแต่มันก็เร้าอารมณ์คนที่อยู่ใต้ร่างได้เป็นอย่างดี

            “อ๊า.. ยองแจ..”

            แจ็คสันครางเสียงแหบเมื่อมือสวยลูบไล้หน้าท้องแข็งเป็นลอน ก่อนที่มือที่แสนซุกซนนั่นจะผลุบหายเข้าไปใต้กางเกงตัวที่เขากำลังสวมใส่ ยองแจยิ้มยั่วแม้จะแอบหวั่นใจในขนาดของสิ่งที่ตัวเองกำลังจับต้องอยู่ก็ตาม..

            สมกับเป็นตุ๊กตาหมีจริงๆนั่นแหละแจ็คสัน..

            “อื๊อ.. ยองแจ.. มัน.. อ๊า..”

            ฝ่ามือขาวขยับจัดการส่วนนั้นช้าๆ ก่อนจะผละมือออกแล้วเปลี่ยนมาถอดกางเกงที่อีกฝ่ายกำลังสวมใส่อยู่แทนเพราะรู้สึกไม่ถนัด แกนกายใหญ่โตโผล่พ้นออกมาจากเนื้อผ้า ยองแจสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆเขาต้องพยายามตระเตรียมตัวเองให้ไม่รู้สึกเจ็บมาก.. แม้จะไม่เคยไม่ประสบการณ์เลย แต่ก็ใช่ว่าจะไม่รู้วิธีการว่าควรจะทำยังไง..

            “ยองแจ..”

            ดวงตาของมนุษย์หมีเบิกขึ้น ความรู้สึกหวิวที่ช่องท้องทำให้เขารู้สึกปั่นป่วน ยามที่ปลายลิ้นนุ่มนิ่มแตะลงบนส่วนกลางลำตัว แจ็คสันครางรับ มองภาพตรงหน้าอย่างไม่ว่างตา ยิ่งตอนที่อีกฝ่ายครอบริมฝีปากลงมารูดรั้ง หัวใจของเขาก็ยิ่งกระตุกเต้นรัวไม่เป็นจังหวะ ความรู้สึกดีล้นปรี่ไปทั่วร่างกาย โพรงปากอ่อนนุ่มกำลังทำให้แจ็คสันเป็นบ้า และเมื่อเห็นสมควรยองแจก็ผละริมฝีปากของตัวเองออกไป..

            “อื้ม.. ยองแจ..”

            ก่อนที่ร่างกายขาวอวบจะค่อยๆกดสะโพกของตัวเองลงมาที่ส่วนนั้นของเขา..

            “อ๊ะ..เจ็บ..!”

            ริมฝีปากอิ่มถูกขบกัดจากเจ้าของร่างจนมันขึ้นสีช้ำ ยองแจผ่อนลมหายใจพยายามทิ้งตัวลงไปแต่ดูเหมือนจะไม่สำเร็จ ร่างกายมันรู้สึกเจ็บและเกร็งเกินกว่าจะรับสิ่งใด ถึงขนาดพยายามฝืนเข้าไปมันก็เข้าไปไม่ได้ทั้งหมด..

            “ฮะ.. อื๊อ.. โอ้ย..”

            ห่างตามีน้ำสีใสไหลเอ่อออกมาอย่างน่าสงสาร แจ็คสันที่นอนอยู่ข้างใต้ถึงกับทนไม่ไหว ร่างหนาลุกขึ้นมานั่งไล่จูบซับน้ำตาบนพวงแก้มเนียน แม้ไม่รู้ว่าตัวเองสมควรจะทำวิธีใด แต่ริมฝีปากหยักก็เอาแต่ไล่จูบทำให้ยองแจรู้สึกผ่อนคลาย ฝ่ามืออุ่นทั้งลูบทั้งคลึงบนเวณเนื้อนิ่ม เบี่ยงเบนความสนใจให้ร่างบอบบางเลิกเกร็ง จนอะไรๆสามารถสอดใส่เข้าไปได้ทั้งหมด..

            “อ๊า..”

            “อื้ม..”

    

        เสียงครางในลำคอดังประสานออกมาเบาๆ เมื่อคนด้านบนเริ่มขยับ ร่างนุ่มนิ่มขย่มสะโพกในขณะที่ริมฝีปากยังจูบกับอีกฝ่ายไปด้วย มือบางโอบรั้งรอบคอคนตรงหน้าเอาไว้ ปลายลิ้นแตะสัมผัสกันอย่างเชื่องช้าตราบจนแลกอากาศกันอย่างพอใจพวกเราก็ค่อยๆผละริมฝีปากออกจากกัน..

Full Part