NC18+ JackJae [SP][Rainbow Ice-cream][Part2]
แจ็คสันซุกหน้าลงไปคลอเคลียกับซอกคอของอีกฝ่าย
สัมผัสหอมๆจากกลิ่นสบู่อ่อนๆทำให้ร่างหนารู้สึกหลงใหลอย่างประหลาด แม้ร่างของคนอายุน้อยกว่าที่อยู่ตรงหน้าเขาตอนนี้จะไม่ได้นุ่มนิ่มอ่อนช้อยเหมือนร่างของหญิงสาว
แต่มันก็สามารถทำให้แจ็คสันหลงใหลจนหนีไปไหนไม่รอดได้ เพียงแค่ได้เลื่อนมือของตัวเองลงไปสัมผัส..
มันก็ทำให้ไม่สามารถหยุดยั้งตัวเองได้อีกเลย..
“อ๊าาา..อ๊ะ..อย่า..”ยองแจร้องห้ามเสียงสั่น
แต่มีหรือจะหยุดคนที่กำลังอารมณ์พุ่งทะยานจนถึงขีดสุดได้
ปลายนิ้วเรียวบีบคลึงที่ยอดอกสีชมพูสดรุนแรงและเร่งเร้า จนเด็กปากมากไม่มีเวลาแม้แต่จะร้องห้าม
ได้แต่นอนร้องปล่อยเสียงครางหวานอย่างทรมานยามเมื่อร่างบอบบางถูกพลิกให้นอนตะแคงและตำแหน่งของนิ้วมือแปรเปลี่ยนเป็นริมฝีปากของร่างด้านบนแทน
“อื๊อ..อื๊อออออ...”
เสียงที่เกิดจากผิวเนื้อภายในโพรงปากกำลังทำงานดูดดุนปลายยอดอกสีหวานดังจ๊วบจ๊าบราวกับกำลังอมลูกอมแสนอร่อย
แจ็คสันไม่ปล่อยมือของตัวเองให้อยู่เฉยๆ
จัดการเลื่อนฝ่ามือหนาของตัวเองลงไปสัมผัสกับส่วนกลางลำตัวของอีกฝ่ายผ่านเนื้อผ้า
ทำเอายองแจสะดุ้งโหยงเริ่มพยศเมื่อรู้สึกว่ามือของคนอายุมากกว่ากำลังรุกล้ำเข้าไปในชั้นในของเขา
“เอาออกไปนะ!! ไม่เอา!!”ยองแจแหกปากโว้ยลั่น
เริ่มออกแรงดิ้นอีกรอบและแรงของยองแจก็ไม่ได้มีน้อยๆ
ร่างอวบสะบัดตัวเองหลุดออกจากการเกาะกุมได้สำเร็จแต่แค่เพียงชั่วครู่เท่านั้น
“ตี๋ทำไมถึงดื้อแบบนี้วะ..”แจ็คสันสบถอย่างหงุดหงิดดึงข้อมืออีกฝ่ายเอาไว้จนยองแจเสียหลักถูกร่างหนาเกี่ยวเอวให้ลงมานอนบนเตียงอีกรอบ
ได้แต่ดิ้นขลุกขลักไปมาทั้งถีบทั้งแตะใส่คนที่ทำมิดีมิร้ายร่างกายของเขาเมื่อสักครู่เล่นเอาแจ็คสันรู้สึกเจ็บไปหมดทั้งตัวเพราะไอเด็กตี๋นี่ก็แรงควายใช่เล่น...แต่แน่นอนว่าเจ็บนิดเจ็บหน่อยก็คงไม่ทำให้แจ็คสันหยุดความคิดที่จะปราบเด็กดื้อตรงหน้า..
ฝ่ามือหนาจับขาของร่างบางล็อกเอาไว้แล้วใช้มืออีกข้างรูดกางเกงชั้นในของอีกฝ่ายออกไปจนพ้นปลายเท้า
ส่วนอ่อนไหวที่ยังตื่นตัวไม่เต็มที่ของร่างขาวตรงหน้าปรากฎออกมาให้เห็นเล่นเอายองแจหน้าแดงซ่านพยายามหุบขาเข้าหากัน
แจ็คสันที่เห็นแบบนั้นเลยรีบแทรกตัวเข้าไปนั่งกลางหว่างขาของอีกฝ่ายทันทีพร้อมกับส่งยิ้มเจ้าเล่ห์
“อะ..ไอพี่สั้น..จะทำอะไรวะ..เดี๋ย..”
น้ำเสียงขาดห้วงไปทันที
ยองแจเบิกตาจิกปลายเท้าเมื่อถูกอีกฝ่ายใช้ปากครอบครองลงมาที่แกนกลางของเขา
ริมฝีปากหนารูดขึ้นลงปลุกปั่นอารมณ์อย่างรุนแรง ยิ่งแรงขนเม้นบริส่วนปลายทำเอายองแจยกมือขึ้นจิกผมตัวเองระบายความเสียวซ่าน
กางขาออกกว้างตาปรือไปตามแรงอารมณ์
“อ๊ะ..อ๊าาา..อ๊ะ..อ๊ะ..”
ยิ่งเสียงหวานครางร้องอย่างไร้ทางต่อสู้มากเท่าไหร่ก็ยิ่งสร้างความพอใจให้แจ็คสันมากเท่านั้น
ลิ้นเรียวไล่เลียดูดชิมน้ำหวานที่ไหลออกมาจากส่วนปลายแกนกลางของอีกฝ่าย มันช่างหวานไม่ต่างอะไรกับเจ้าตัวเลยสักนิด
“พี่..เร็วหน่อย..อื๊อ..อื๊อ..”ยองแจเอ่ยขอร้องเสียงแหบโหย
อยากให้ตัวเองไปถึงฝังฝันเสียที
พอแจ็คสันได้ยินแบบนั้นได้แต่หัวเราะหึๆในลำคอแกล้งขยับริมฝีปากช้าๆอย่างอ้อยอิง
ก่อนจะถอนริมฝีปากออกมาจากส่วนอ่อนไหวของอีกฝ่าย
“ไอคนใจร้าย..ไอพี่สั้น..”ยองแจปรือตาขึ้นมอง
พร้อมกับก่นดาออกมาเสียงเบา ตอนนี้ร่างอวบไม่เหลือแววของเด็กดื้อเลยสักนิด
ใบหน้าแดงนอนร้องครางหอบโหย ร่างกายถูกแต่งเติมไปด้วยรอยแดงจนทั่ว แจ็คสันเห็นแล้วแทบทนไม่ไหวจากคิดจะแกล้งกลายเป็นว่าตนทนไม่ไหวเสียเอง
ส่วนกลางลำตัวของเขามันขยายจนปวดหนึบไปหมด
“มึงดื้อไม่ยอมเชื่อใจกูก่อนเอง”แจ็คสันหัวเราะออกมาเบาๆเมื่อเห็นใบหน้าเง้างอนของคนรัก
มือหนาเชิดปลายคางอีกฝ่ายขึ้นประกบจูบร้องแรงเติมเต็มให้อีกฝ่ายทันที
ลิ้นทั้งสอนเกี่ยวพันกันอย่างรุนแรงดุนดันเหมือนกำลังต่อสู้กันปาก ร่างของคนอายุมากกว่าเริ่มถอดเสื้อผ้าของตนเองออกจนหมด
ตอนนี้ร่างกายเปลือยเปล่าของทั้งคู่กำลังแนบชิดกัน
“อื๊อ..”เสียงครางในลำคอที่ไม่รู้ว่าเป็นของใครบางเพราะมันปะปนกันมั่วไปหมด
ยองแจลืมตาของตัวเองขึ้นมองร่างกายของคนตรงหน้า
หุ่นดีสมส่วนและเค้าโครงหน้าที่หล่อเหลาขนาดนี้ มันทำให้เขาแอบรู้สึกเขินเล็กๆ
ใบหน้าหวานหันหนีทันที เป็นจังหวะเดียวกับที่ร่างบางถูกจับพลิกคว่ำหน้าลงไปอีกรอบก่อนที่ยองแจจะรู้สึกถึงลิ้นร้องชื้นที่กำลังสัมผัสอยู่ที่ปากช่องทางต้องห้ามของเขา
“อ๊า..พี่สั้น..ทำอะไร..มัน..อ๊ะ..เสียวนะ..”
แค่เพียงลิ้นช่องทางของคนตรงหน้าก็ตอบรับเสียขนาดนี้แล้ว
แจ็คสันอยากจะครอบครองร่างขาวอวบเสียตอนนี้เลยจริงๆ ถ้าไม่ติดว่าทำแบบนั้นเด็กน้อยตรงหน้าต้องทรมานมากแน่ๆ
แถมเขายังห่างหายจากเรื่องอย่างว่าไปนานพอสมควรพอมาเจอยองแจก็เหมือนกับเป็นการนับหนึ่งใหม่
เขาไม่มีอะไรมาคอยช่วยล่อลื่นอย่างที่ควรจะพกติดตัวเอาไว้ เอาง่ายๆแม้แต่ถุงยางยังไม่มีด้วยซ้ำ..
“โอ๊ย..เจ็บ..”
ราวกับสติที่เลื่อนหายไปของยองแจกำลังกลับมาอีกครั้ง
ความเจ็บจี๊ดที่ช่องทางทำให้อารมณ์ที่กำลังโหมกระหน่ำแทบมอดลงไปในทันที
“พี่สั้น..ไม่เอาแล้ว..อ๊ะ..เห้ย..โอ้ย..”
ตุบ
ยองแจทรุดตัวลงกับเตียงอย่างหมดแรงทันทีรู้สึกจุกจนพูดไม่ออก
นิ้วมือเรียวสามนิ้วกำลังขยับเข้าออกอย่างรุนแรงภายในช่องทางของเขา โดยมีมือหนาช้อนตรงส่วนสะโพกประคองเอาไว้เพื่อให้ขยับได้สะดวก
แต่ยังไม่ทันที่ยองแจจะปรับตัวให้คุ้นชิน ร่างหนาที่เริ่มไร้สติควบคุมตัวเองไม่ได้รีบถอดนิ้วออกทันทีก่อนจะกดแกนแข็งใหญ่โตเข้าไปในช่องทางรักจนสุด
“อ๊าก..อ๊ะ..โอ้ย..เจ็บเอาออกไป!!!”
“อย่าเกร็งยองแจ..ขอโทษพี่ไม่ไหวแล้ว
ขอโทษ...”แจ็คสั้นโน้มหน้าเข้าไปหาอีกฝ่าย กดส่วนอ่อนไหวแช่ค้างเอาไว้อย่างนั้น
พร่ำเอ่ยขอโทษพร้อมๆกับจูบที่ริมฝีปากใบหูเพื่อปลอบโยนอีกฝ่าย
“พี่ผมเจ็บ!
อ๊า.. พอแล้ว..! พี่..อย่าทำกับผมแบบนี้..เอามันออกไปเถอะ..อ๊ะ..”ยองแจส่ายหน้า มันเจ็บเกินกว่าที่ร่างบางจะทนไหว ขอร้องให้อีกฝ่ายช่วยถอดถอนสิ่งนั้นออกไปจากร่างกายเขาเสียที
แต่เพลิงอารมณ์ที่ลุกโชนขนาดนี้ มันทำให้แจ็คสันยากที่จะหยุดตัวเองได้
“ขอโทษยองแจ..ขอโทษ..พี่รักเรานะ..”
สิ้นคำบอกรักและคำขอโทษ
ทุกอย่างเหมือนกำลังตกอยู่ในห้วงเวลาที่ผิดแปลก
ยองแจรู้สึกทรมานจนน้ำตาไหลยามเมื่ออีกฝ่ายขยับตัว แต่ในเวลาต่อมากับเป็นเขาเสียเองที่ร้องครวญครางขอให้อีกฝ่ายแทรกกายเข้ามาเติมเต็ม
“อ๊า..เข้ามา..พี่แจ็คสัน..มากกว่านี้..”
“ยองแจ..รัดพี่แน่นเกินไปแล้วนะ..อื้ม..”
เสียงครวญครางดังก้องสะท้อนภายในห้อง
มือสองมือกำลังประสานกันแน่น ไม่รู้ว่ากิจกรรมในตอนนี้เป็นการลงโทษจากฝ่ายใด เพราะต่างฝ่ายต่างสุขสมและเจ็บปวดไม่แพ้กัน
ร่างบางที่ถูกสอดใส่อย่างรุนแรงกับร่างหนาที่ถูกเล็บแหลมคมจิกข่วนไปทั่วแผ่นอกและแผ่นหลัง
ร่องรอยการกระทำที่เหมือนเป็นฝากรอยตีตรากันและกันเอาไว้เผื่อแสดงความเป็นเจ้าของ
แม้ไม่ได้นุ่มละมุนเหมือนกับคู่ของคนอื่นๆแต่ที่แน่ๆ
ทุกอย่างที่เกิดขึ้นตอนนี้มันจากความรักและความเชื่อใจของทั้งสองฝ่ายล้วนๆ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น