สารบัญ

ผลงานรวมเล่ม

ผลงานของไรท์เตอร์

วันอาทิตย์ที่ 14 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559

[NC-22][OS] ลักหลับ [JackJae]

            กางเกงนอนถูกถอดออกมากองอยู่ตรงข้อเท้า ยองแจรู้สึกเย็นไปทั่วช่วงล่างของตัวเองจนต้องขมวดคิ้วหุบขาเข้าหากัน

            “อื้อ.. อื้อ..”

            ความอึดอัดเมื่อบริเวณส่วนกลางลำตัวถูกรูดรั้งด้วยฝ่ามืออุ่นเป็นจังหวะ ยองแจรู้สึกเกร็งไปทั่วท้องสะลึมสะลือแต่ก็ไม่ยักตื่น พอถึงจุดของห้วงอารมณ์ขาขาวก็ผละแยกออกจากกัน ทำเอาร่างกำยำที่เป็นฝ่ายล่วงเกินที่ถึงกับเผลอกลืนน้ำลาย


            แจ็คสันกำลังคิดว่าอีกฝ่ายนั้นช่างยั่ว ทั้งที่ยังไม่ได้ตื่นจากฝันเลยด้วยซ้ำ


            “อ่ะ.. อ๊า.. อ๊า~ อืม..”

            เหมือนเสียงร้องหวานๆจะเริ่มดังจนเกินไป ริมฝีปากของคนอายุมากกว่าจึงก้มลงประกบกลบเสียงที่กำลังครางอย่างสุขสมทันที ฝ่ามืออุ่นเร่งจังหวะ อาศัยช่วงที่ริมฝีปากอิ่มกำลังจะอ้าปากครางส่งลิ้นร้อนของตัวเองเข้าไปเชยชิม แจ็คสันกำลังรู้สึกว่าตัวเองบ้าคลั่ง แค่เพียงขยับข้อมืออีกสองสามครั้งคราบน้ำสีขุ่นของคนอ่อนวัยกว่าก็เลอะเปรอะออกมาเต็มฝ่ามือของเขา


            เป็นอีกครั้งที่แจ็คสันเริ่มรู้สึกเสพติดร่างกายของ ชเว ยองแจ



            “ฮยองตอนดึกๆผมได้ทำอะไรแปลกๆหรือเปล่า”ยองแจสะกิดไหล่แจ็คสันที่นั่งอยู่ตรงพื้น ตอนนี้เรากำลังดูหนังกันอยู่ ในขณะที่คนอื่นๆออกไปหาอะไรกินข้างนอกกันหมด
            “นายก็ดูปกติดีนี่ แปลกยังไงล่ะ”ร่างหนาขมวดคิ้วตอบ ส่วนยองแจก็ได้แต่ทำให้หน้าบูด
            “ผมรู้สึกเพลียๆตอนตื่นมาหลายวันแล้ว ว่าจะถามฮยองตั้งแต่เมื่อวาน ว่าผมได้นอนท่าอะไรแปลกๆหรือเปล่ามันถึงได้เมื่อยขนาดนี้”เสียงแหบหวานกล่าวบ่นยกใหญ่ แต่เหมือนเจ้าของตำแหน่งไวด์แอนด์เซ็กซี่ประจำวงจะไม่รู้เห็นอะไรด้วยเลย
            “คิดมากหน่ายองแจ นายเองก็นอนปกตินั่นแหละ ฉันไม่คิดว่ามันจะมีอะไรแปลกนะ”ฝ่ามือหนาเลื่อนไปขยี้ผมที่น้ำตาลอ่อนนุ่มของเด็กที่ปกติจะติดเกมจนไม่สนใจสิ่งรอบข้าง แต่ช่วงนี้เหมือนยองแจจะเพลียเอามากๆ เลยเข้านอนไวกว่าปกติทุกวัน
            “ถ้าเป็นแบบนั้นจริงก็ดีนะสิครับ”หัวกลมๆโน้มลงไปซบอีกฝ่ายอย่างออดอ้อน ช่วงนี้ยองแจไม่ค่อยได้อ้อนแจ็คสันเท่าไหร่เลย ทั้งๆที่คบกันเป็นแฟนมานานพอสมควรแล้วแท้ๆ
            “งั้นลองเปลี่ยนที่นอนดูมั้ยละ ห้องฉันกับมาร์คว่างนะ นายก็รู้ว่าพวกเราไม่ได้นอนที่นั่นแล้ว บางทีมันอาจจะช่วยได้ก็ได้”แจ็คสันเสนอ มองเด็กแก้มบวมที่กำลังทำท่าครุ่นคิด ดวงตาคมกริบจับจ้องซีกหน้าน่ารัก ก่อนจะคลี่ยิ้มมุมปากออกมาแบบไม่ให้อีกฝ่ายเห็นเมื่อได้ยินประโยคถัดไป
            “เอางั้นก็ได้ครับฮยอง”




            ช่วงเวลาค่ำคืนเป็นเหมือนช่วงเวลาที่แจ็คสันรอคอย.. ประตูห้องนอนถูกล็อกหน้าแน่นหนา แน่นอนว่าคงไม่มีใครสามารถเข้ามารบกวนพวกเราในเวลาต่อจากนี้ได้..

เสียงกรนเบาๆดังขึ้นจากร่างที่กำลังนอนหลับสนิท แจ็คสันลูบไล้แก้มกลมของคนที่นอนหลับไม่รู้เรื่องอย่างนึกเอ็นดู มือหนาไล่ปลดกระดุมเสื้อของคนอ่อนวัยกว่าออกช้าๆ ริมฝีปากระดมจูบไปทั่วซอกคอหอมกรุ่น ขบสร้างรอยเอาไว้ประปราย

ฮ่ะ..ฮ๊า..”

กายขาวบิดร่าเมื่อจุดชีพจรถูกคุกคาม ยอดอกถูกนิ้วโป้งของคนตัวโตกว่าบดคลึงอย่างนุ่มนวล ก่อนที่ริมฝีปากจะเลื่อนมาดูดดึงยอดอกอีกข้างเพื่อความเท่าเทียม

ฮึก..อึก.. อ๊า..”

ร่างไร้สติกระตุกเกร็งหลายครั้ง จนในที่สุดหยาดน้ำคาวก็ถูกปลดปล่อยออกมาเลอะกางเกงจนเปียกชื้น ยองแจหอบหายใจรัว หลับตาแน่นแต่ก็ยังคงไม่รู้สึกตัว

น่ารัก

แจ็คสันเอ่ยปากชม มองใบหน้าของคนรักที่ชื้นไปด้วยเหงื่อ ริมฝีปากอิ่มเผยออ้าออกพ่นลมหายใจแรงๆหนักๆ ออกมาเป็นจังหวะ ตั้งแต่คบกันมาย่างเข้าปีที่3เขากับยองแจไม่เคยทำอะไรเกินเลยสักครั้ง พวกเราคบกันด้วยความรักเพียงแต่พักหลังมานี้แจ็คสันไม่อาจทนความหอมหวานยามที่ได้อยู่ข้างๆ ชเว ยองแจได้..


และเพราะแบบนี้ปีศาจร้ายจึงได้ถูกปลุกขึ้นมายามค่ำคืนเรื่อยไป..


แรกๆก็ทำเพียงกอดจูบเท่านั้น แต่พักหลัง แจ็คสันเริ่มถลำลึกจนไม่สามารถควบคุมตัวเองได้..


อุก..อื้อ..อื๊อ..”
อ๊า..ยองแจ..”

เสียงครางอู้อี้ประสานเสียงครางต่ำในลำคอ ยามที่แท่งเนื้อแข็งขืนขยับเข้าออกภายในโพรงปากสวย แจ็คสันสวนสะโพกตัวเองอย่างเนิบช้า ประคองศีรษะทุยเอาไว้ให้มั่น จ้องมองเสี้ยวหน้าของร่างที่กำลังฝันหวานอย่างหลงใหล

อ๊า..ซี๊ด..”

ร่างหนาหยุดขยับตัวปลดปล่อยของเหลวเข้าไปในลำคอของอีกฝ่าย ยองแจเหมือนจะสำลักไอโครกใหญ่ ดวงตาตี่ปรือขึ้นมาเล็กน้อยให้แจ็คสันใจเต้นรัวแต่เพียงแปปเดียวเท่านั้น ทุกอย่างก็กลับสู่สภาพเดิม

“ให้ตายสิ..”

เสียงแหบห้าวสบถ กายใหญ่เคลื่อนตัวลงจูบริมฝีปากอิ่มแผ่วเบา ประคองขาขาวเนียนขึ้นพาดบ่า เจลเย็นๆ ถูกชะโลมลงที่ปากช่องทางคับแคบ ก่อนที่นิ้วเรียวจะผลุบหายเข้าไปอย่างเชื่องช้า แจ็คสันรู้สึกได้ ถึงช่องทางที่กำลังตอดรัดนิ้วของเขาจนแทบคลั่ง

“อ๊ะ.. อ่ะ..”

ร่างข้างใต้กระตุกสะโพกถี่รัวเมื่อนิ้วแข็งๆกดเข้าที่จุดกระสัน เรียวขางามแยกออกจากกันอย่างเผลอไผล แจ็คสันเลียปากลำคอแห้งผากเมื่อเห็นภาพที่แสนเย้ายวน สอดใส่นิ้วที่ชุ่มไปด้วยเจลเพิ่มเข้าไปอีกนิ้วเพื่อขยับขยายช่องทางให้พร้อมรับสิ่งคับแน่นภายใต้กางเกงนอน ขยับมันรัวๆสองสามครั้ง ก่อนที่นิ้วเรียวจะถอดถอนออก ตามมาด้วยส่วนอ่อนไหวของชายหนุ่มที่ถูกกดเข้าไปแทนที่

“อื๊อ..อ๊า..”

เสียงครางต่ำในลำคอดังขึ้น กายหนากอดรัดร่างเล็กกว่าเอาไว้ แจ็คสันหลับตากัดริมฝีปาก ฝืนกายจนดันความเป็นชายของตนเข้าไปได้จนหมด ลมหายใจอุ่นร้อนเป่ารดออกมาแรงๆ  มืออุ่นโอบรัดร่างายของเด็กหนุ่มขี้เซาเอาไว้ ประทับจูบที่ข้างแก้มเนียนใส เลื่อนริมฝีปากหนากระซิบเสียงพร่าที่ข้างใบหูสวยแผ่วเบา..

“ฉันรักนาย.. ยองแจ..”


ทั้งที่เรื่องนี่มันไม่ถูกไม่ควร ถึงจะเป็นแฟนกันแต่แจ็คสันก็ไม่ควรจะทำแบบนี้..


แต่ตัวของเขานั้นกลับไม่สามารถอดใจที่จะครอบครองร่างตรงหน้าได้


บางทีปีศาจร้ายในตัวของแจ็คสันอาจจะมีมากเกินไป