[NC17][SF]GOT IT Ice’cream : Milk ice-cream[YugJoey][Part3]
Yugyeom x Joey
ยูคยอมอุ้มช้อนร่างของรุ่นพี่ตัวเล็กขึ้นมาจากโต๊ะ
ขาเรียวอุ้มพาร่างที่กำลังถูกคุกคามไปวางไว้บนโซฟาตัวยาวที่อยู่ใกล้ๆ
ดวงตาของโจอี้สั่นระริกเหมือนกำลังกลัว ใบหน้าแดงหอบหายในอย่างเหนื่อยอ่อน
เสื้อกล้ามสีขาวที่เลิกขึ้นจนเห็นยอดอก กระดุมรวมถึงซิปของกางเกงขายาวถูกปลดออกไปตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้
เผยให้เห็นชั้นในสีขาวสะอาดด้านใน..
ยูคยอมฉีกยิ้มมุมปากมองภาพของคนตรงหน้าอย่างพออกพอใจ
โจอี้ ต้วน รุ่นพี่ตัวเล็กที่แสนจะไร้เดียงสา ดวงตาหวานหยาดเยิ้มคลอไปด้วยน้ำตา
กัดริมฝีปากสะกดกลั้นอารมณ์และกำลังมองตรงมาทางเขา มือเล็กๆเลื่อนมาจับที่ส่วนกลางลำตัวของตัวเองอย่างอึดอัด
ดวงตากลมสั่นระริกเหมือนไม่แน่ใจว่าจะจัดการกับอารมณ์ที่ถูกปลุกของตัวเองยังไง...
วินาทีนี้ยูคยอมจะทำเป็นลืมๆผู้ชายที่ชื่อมาร์คไปล่ะกันนะ...อย่างน้อยถ้าจะตายก็ขอให้ได้ขึ้นสวรรค์ก่อนตายเถอะ..
เพราะว่าตอนนี้...
ในหัวขอมีแค่คำว่าโจอี้ก็พอ..
“ยูค..อ๊ะ..อย่า..อ๊าาา..”โจ้อี้ผวาร้องออกมาเมื่อมือของร่างสูงแทรกเข้าไปในชั้นในของเขา
สัมผัสกับส่วนกลางลำตัวที่กำลังตั้งชันขึ้นเพราะแรงอารมณ์ คนตัวเล็กบิดร่า
ปล่อยเสียงครางเป็นระยะ เมื่อถูกฝ่ามือเรียวกำลังปฏิบัติรูดส่วนนั้นของเขาขึ้นลงช้าๆ
ปลุกปั่นอารมณ์ของโจอี้ให้ยากที่จะหวนกลับ นอนไร้เรี่ยวแรงปล่อยให้ตัวเองเป็นฝ่ายถูกกินอย่างจำยอม
“เรามาฝึกออกเสียงกันดีมั้ยครับ?”ยูคยอมเลื่อนหน้าไปคลอเคลียที่ใบหูของอีกฝ่าย
แล้วพูดขึ้นมาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย ก่อนจะแทรกปลายลิ้นเรียวเข้าไปด้านใน เหมือนจะกลั่นแกล้งให้อีกฝ่ายปล่อยเสียงน่ารักออกมามากๆ
และแน่นอนมันได้ผลดี โจอี้ครางตัวเกร็ง
ไม่ว่าจะเป็นเพราะส่วนไหนที่ถูกอีกฝ่ายสัมผัสก็ตาม
“อะ..ออกเสียงหรอ?”โจอี้ถามอย่างไม่เข้าใจ
“ก็พี่ยังออกเสียงชื่อผมไม่ได้เลยนีหน่า..”ยูคยอมยิ้มกว้าง
ดึงชั้งกางเกงรวมถึงชั้นในของคนตัวเล็กให้ออกไปจนพ้นปลายเท้า
“เดี๋ยววันนี้ผมจะสอนพี่เอง
รับรองว่าพี่จะต้องพูดชื่อผมชัด..ไปจนวันตายเลย..”
รอยยิ้มกว้างของคนตรงหน้าทำเอาโจอี้ลอบกลืนน้ำลาย
ให้ตายเถอะ..เด็กเกาหลีนี่เจ้าเล่ห์หมดทุกคนเลยหรือเปล่าเนี่ย!!!
เพียงแค่นิ้วมือที่สอดแทรกเข้ามาก็ทำให้โจอี้ปวดร้าวไปถึงกระดูก
ไหนจะโดนยูคยอมกลั่นแกล้งบังคับให้ออกเสียงพูดเป็นคำว่ายูคยอมซ้ำๆ ถ้าพูดผิดนิ้วเรียวยาวนั่นก็จะขยับแรงๆกดย้ำที่จุดบางอย่างและโจอี้ก็จะทรมานครางออกมา
ทั้งเจ็บและรู้สึกดี แต่...โจอี้ไม่ได้อยากโดนแกล้งแบบนี้สักหน่อย ยูคยอมใจร้าย..
“ไหนออกเสียงใหม่สิครับ”
“ยะ..ยูคยอม..”
โจอี้ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้หลับตา
กลัวจะถูกลงโทษอีกครั้ง แต่กลายเป็นว่าถูกฝ่ายมืออุ่นลูบที่เส้นผมของเขา
ทำให้ร่างเล็กลืมตาขึ้นมามอง ยูคยอมฉีกยิ้มอ่อนโยน กดจูบที่ริมฝีปากสีสดดูดเม้มพร้อมกับสอดแทรกลิ้นเข้าไป
ป้อนจูบดูดดื่มให้อีกฝ่าย พร้อมกับค่อยๆถอนนิ้วเรียวออกมา
“ออกเสียงถูกแล้วนะ
เก่งมาก”
ทั้งๆที่อายุมากกว่าคนตรงหน้าแท้ๆแต่พอถูกชมกลับทำให้โจอี้หัวใจเต้นแรง
รู้สึกเขินจนต้องหันหน้าหนีซุกเข้าออกแกร่ง กอดร่างของอีกฝ่ายเอาไว้
ทั้งๆที่ควรจะโล่งใจเพราะนิ้วที่คอยกลั่นแกล้งเข้าเมื่อกี้ถูกถอนออไปแล้ว
แต่ความรู้สึกวูบโหวงในช่องท้องทำให้โจอี้รู้สึกอึดอัด อยากถูกกระทำมากว่านี้
มากกว่านิ้วมือของอีกฝ่าย เมื่อร่างสองร่างยิ่งสัมผัสกันมากเท่าไหร่กลับกลายเป็นว่าร่างกายของโจอี้ยิ่งร้อนรุมมากขึ้นเท่านั้น
อยากให้อีกฝ่ายเข้ามาเติมเต็ม..แต่ยูคยอมที่น่าจะรู้ดีที่สุดกลับไม่ทำอะไร
เอาแต่กอดเขาค้างไว้อย่างนั้น จนโจอี้ชักจะหงุดหงิด
ยูคยอมเป็นคนรู้ลิมิตตัวเองดี
แค่เพียงแทรกนิ้วเข้าไปที่ช่องทางคับแน่นนั้นเขาก็รู้ทันทีว่าโจอี้ยังไม่พร้อม
ทุกอย่างควรจะจบแค่นี้ยูคยอมตั้งใจไว้ว่าอย่างนั้น..โดยไม่รู้เลยว่าการกระทำแบบนี้มันสร้างความหงุดหงิดใจให้อีกคนแค่ไหน
“ยูคไม่ทำต่อหรอ?”เสียงของโจอี้ถามติดจะเหวี้ยงทำเอายูคยอมแปลกใจ
ปลายเสียงกระชากใส่คนอายุน้อยกว่าอย่างหงุดหงิด
“แค่นี้ก็พอแล้ว
ผมไม่อยากให้พี่เจ็บมากว่านี้นะ”ถอดเสียงอ่อนโยนแต่โจอี้ที่กำลังอารมณ์ลุกโชกไม่ได้ใส่ใจความเป็นห่วงไปใยนั่น
ตอนนี้เขาแค่ต้องการคนตรงหน้า ต้องการแค่ คิม ยูคยอมเท่านั้น
มือเล็กผลักอีกฝ่ายในนอนราบไปกับพื้นก่อนจะคร่อมทับตัวอีกฝ่าย
เลื่อนมือลงไปปลดซิปกางเกงของคนตัวสูงกว่า เล่นเอายูคยอมรีบจับมือของคนที่ฝ่ายยไว้แทบไม่ทัน
“พี่จะทำอะไรเนี่ย!!?”ยูคยอมรีบเอ่ยถามอย่างร้อนรน ก่อนที่ลูกชายตัวดีในกางเกงจะตื่นไปมากกว่านี้
โจอี้เพียงแค่ส่งยิ้มหวานตอบกดสะโพกลงตรงกลางเป้ากางเกงของอีกฝ่าย
“อี้ตอบถูกแล้ว..อี้อยากได้รางวัล”
ยูคยอมกลืนน้ำลาย
กลายเป็นเขาที่เป็นฝ่ายถูกอีกฝ่ายควบคุมเสียอย่างนั้น โจอี้เลื่อนหน้าเข้ามาใกล้กดจูบที่ริมฝีปากหนาของคนตรงหน้า
แล้วพูดเสียงหวาน
“ขอรางวัล
เป็นของยูคยอมได้มั้ย..?”
ยูคยอมใจเต้นตุบตับจนแทบจะระเบิด
มองภาพที่แสนจะยั่วยวนตรงหน้า ความอดทนที่สะสมเอาไว้บวกกับสติที่มีก็หายไปทันที
ถามแบบนี้หรอครับโจอี้..
ถามแบบนี้..ก็จัดสิครับจะรออะไร!!
“อ๊า..ยูคยอม..อ๊า..อ๊า..อย่า..อ๊ะ..อย่าพึ่งแรง..”
“ยูค..ยอมให้รอบสุดท้ายแล้วนะ..อื๊อ..สามรอบไม่ไหวแล้ว..อ๊า..”
“บอกแล้วรอบสุดท้ายแล้วไง
อ๊าง..อย่าตรงนั้นมัน..”
คิม ยูคยอมยังไม่รู้เลย
ว่าจะหยุดตอนรอบที่เท่าไหร่ดี ก็ในเมื่อโจ้อี้อยากได้รางวัล..ยูคยอมก็เลยให้รางวัลตามที่อีกฝ่ายขอ..ไม่ได้ทำอะไรผิดสักนิด..
...แค่ให้เยอะไปหน่อยเท่านั้นเอง...